Babaannem derdi ki...

Bana "Hayatını neye sarf ettin?" diye sorsalar, dönüb geri baktığımda şuana kadar yaşadığım hayatımın büyük bir kısmını kozmetiğe ve kitaplara sarf ettiğimi görürüm. :) Okumayı çok severim. Direk kitapdan okumayı, sayfalarına dokunmaya hatta bayılırım bile.. Ama kitap olmasa bile o anda mutlaka bişeyler bulurum okumak için. Bir gazete kağıdına birisi bir şey sarsa getirse bile hiç bir şey bulamazsam o gazeteyi alır elime okurum.. Böyle bir manyağım :)

Bu gün size neden bahs edeceğim günün ikinci yazısında, biliyormusunuz? Facebookta arkadaşlarımdan birisi beğenmişti bu sayfayı, benim ana sayfamda çıktı diye ben de hemen meraklı Melaat gibi sayfaya göz attım. Doğrusunu demek gerekirse, sayfanın ismi dikkatimi çok çekti, ilginçti :Babaannem derdi ki - S/öğüt

Bu gün iki güzel paylaşımlarını gördüm. Burda paylaşmayı hiç düşünmemiştim o sayfadan bişeyler. Ama bu gün okuduğum o satırlar o kadar güzeldi ki, sizinle paylaşamadan geçemedim :) Okuyunca sanırım bana hak vereceksiniz :) 

Babaannem derdi ki:

"Görmezden gelenin gözüne

bağıra çağıra giremezsin...

Sen aşını iyi pişir, kokut...

Bırak geleceği varsa buyursun kendi gelsin...

Hoş...

Görmedi diye de ölmezsin...

Görseydi ziyafete konardı,

sonradan görmüşse(!)

elleme senin insafının verdiğiyle yetinsin...

At seçermiş sırtında kimi taşıyacağını...

Bırak herkes layık olduğu kadar taşınsın

ya da çiftelensin..." MERAL DEMİR

Zeyrek kuşun gündüzü gecedir, gecesi gündüz.

Aynasında gürbüz devdir, sıskalar gürbüz...

Budala sanır ki tali yollar kendine her zaman dümdüz...

Posta değse çürütür;

dosta değse ürütür...

Gemisini susuzken de yürütür...

Aman kızım yemini ver, "gem"ini iyi tut...

Yakınını doldur, uzağını def et, unut...

Varsın en akıllı kendini sansın...

Sen yeter ki sırrını bele...

Varlığını gösterme ele...

Kepazeliğiyle çırılçıplak kalsın bir hele...

Boş ver, millet ince hesapların defterini tutsun...

Sen çekildiğin kenarda diril,

Sık sık aklınla gönlünü yokla...

Ve sevilebildiğin kadar sevil..."MERAL DEMİR